Hallo,

We hebben een blog dagje overgeslagen, omdat we gisteren geen wifi hadden in het resort. We zijn gisteren vertrokken vanuit Twyfelfontein naar Etosha. We hadden gezien dat er ook onderweg versteende bomen te zien zouden zijn. Petrified forest. Dat willen wij ook wel zien, dus we besluiten daar ook heen te gaan. We rijden en Piet gaat in de ankers. Een bord geeft het versteende bos aan. We rijden de weg in. Vanuit een huisje zien we iemand met een noodgang weg rennen. We vermoeden dat dat de meneer is die aan de balie werkt. We hebben wel het vermoeden dat dit niet het gratis versteende bos is dat aangegeven is door de overheid. Het maakt ons niet uit, als deze man ook versteende bomen heeft om te laten zien, mag hij onze centjes wel hebben. Hij heeft veel werk gemaakt om de parkeervakken er leuk uit te laten zien en we gaan op weg, met GIDS wel te verstaan. De gids heeft duidelijk in een lokaal huisje geslapen, waar ze rook in huis gebruiken om de muggen te verjagen. Hij ruikt naar de binnenkant van een houtkachel. Zijn engels is niet echt heel erg goed, als we eerlijk zijn, is het bar bar slecht. We lopen gedwee het rondje achter hem aan en zien inderdaad versteende bomen. Heel bijzonder. Alleen hebben we als we eruit gaan geen idee hoe het is ontstaan of wat. Wel gevraagd, maar zijn antwoord YES, was aan de sumiere kant. Op de parkeerplaats staan inmiddels ook een andere man en een vrouw. Waar die mensen ineens vandaan komen is ons een raadsel, want het is hier wel uitgestrekt te noemen. Maar goed, de vrouw wil ons sleutelhangers verkopen, maar we hebben geen belangstelling. Ze vraagt om eten of drinken. We hebben die ochtend uit het hotel allemaal een stuk fruit meegenomen voor onderweg en we geven de vrouw het fruit. Ze is er heel blij mee. We rijden een uur of vier en we komen aan bij de ingangspoort van Etosha National Park. Ons kenteken wordt genoteerd en we moeten een vergunning halen aan een balie. We rijden het park in. Door de extreem lange droogte ziet alles er nogal verdort uit, we moeten hier even aan wennen. Maar als snel worden we afgeleid...........Gemsbokken, gazelles, zebra's, struisvogels, springbokken en allerlei vogels. Er loopt hier genoeg. We rijden naar het resort, dat ligt in het park zelf. Na een hoop geneuzel hebben we de sleutel van onze kamers. We zijn iets teleurgesteld in de staat daarvan. De huisjes zijn gedateerd, slecht onderhouden en hier en daar is het een en ander stuk. Maar goed, het is voor 1 nachtje en we moeten eigenlijk wel lachen om het feit dat we een borg moesten betalen. Was best goed zoeken naar iets dat niets mankeerde. De koffers snel het huisje in gebracht, deur op slot en erop uit. We gaan naar het waterbassin aan de achterzijde van het resort. Je kunt er zitten en hebt een prachtig uitzicht op de "waterhole". Jemig er loopt van alles, er komt van alles en gaat van alles. We zien een jackhals, springbok, gemsbok, vogels en er komen 2 giraffen naar het water om te drinken. Zo zitten we een poos te genieten. We moeten op tijd eten, want we gaan met een nachtsafari mee. Geen van ons vier heeft dat ooit eerder gedaan, dus we zijn benieuwd. Het eten is heerlijk. We rennen na het eten in het donker toch nog even naar de waterhole en ja hoor ongelooflijk...............een neushoorn! Om half 8 moeten we voor de receptie staan voor de nachtsafari. Het is roetdonker en er komt een grote open jeep voor rijden. Dat kon nog wel eens een fris ritje worden. We vertrekken het park in. De gids schijnt met een rode lamp links en rechts van ons. Je ziet dan door de rode lamp het licht van de ogen van de dieren glimmen. We rijden en rijden...............en rijden.........en rijden en zien springbok, gemsbok, een honingdas en zebra 's. We willen natuurlijk een leeuw zien. De temperatuur wordt al lager. Carolien vraagt een poncho en trekt die aan. Han is geen liefhebber van kleden of kleding die door meerdere mensen worden gedragen en stelt het moment van het aandoen van de poncho uit. Uiteindelijk geeft zij zich door de kou gewonnen. We vragen nog een poncho voor over onze benen. De safari duurt drie uur en we zien bijna niets. Dat is de natuur ! Met geluk zie je heel veel of iets heel bijzonders, en in ons geval was het bijna niets. We komen retour bij de Lodge, nemen een hete douch en gaan naar bed. De dag erna gaan we met onze eigen auto het park in.................

Groeten Arie Han Piet en Carolien